Bersama Saudaraku, Ahmad Makassar
Apakabar, mas
Rembulan di Cibulan, tetapkah bersinar?
Purnama tersisir tebasan gerhana
Rembulan sunyi di gelap remang
Sedih meringis, kesakitan
Rembulan basah disimbah airmata
Diam terkancing tiada jera
Kukabarkan pula
Saat ini
Aku tengah memulung hujan di
Siang kamarau nan rawan
Oh!
Biarlah rembulan lebur dalam
Ramadhan suci dan sunyi
Biar tak ada yang mengetuk pintunya.
Begitulah
Sepi menukik sunyi menuju keheningan
Senyap
Biarkan hening kesendiriannya
Berkawan arus pusaran Zikir
Nyaman
Berasa tanpa rasa
(Senyap, tiada jawab
Teguh berzikir mendalam dalam Zikir Teguh)
Teguh… Teguh… Teguh… Teduh lah Teguh
Teduh… Teduh… Teduh… Teguh lah Teduh
Teguh… Teguh… Teguh… Teduh lah Teguh
Teduh… Teduh… Teduh… Teguh lah Teduh
Teguh…Teduh…Teguh…Teduh…Teguh…Teduh…
Teguh…
(Jakarta, 7-9 September 2007)
No comments:
Post a Comment